Het is bijzonder dat een kind er altijd iets van weet te maken

Pascale (27) werkt in het Oranje Huis in Alkmaar. Als kindbegeleider ondersteunt ze voornamelijk crisis – en begeleid wonen gezinnen. “Het is onze taak om te observeren en te stabiliseren. Moeders in de opvang moeten vaak veel regelen. Wij bieden dan opvang aan de kinderen zodat ze hun handen vrij hebben.”

“Als kindbegeleider bieden we opvang, maar we zijn geen kinderopvang. Dat wil zeggen dat je je kind niet kan brengen van acht tot zes en dat vier dagen per week. In de ochtend bieden we opvang aan de kinderen vanaf drie maanden tot vier jaar. Vervolgens werken wij in de middag van drie tot half vijf met schoolgaande kinderen.

In de eerste zes weken komen gezinnen in de crisisopvang. Dan kunnen wij intensieve begeleiding bieden. Zodra de gezinnen daarna naar begeleid wonen gaan, kunnen ze nog twee maanden gebruik maken van onze opvang. Daarmee motiveren we moeders om zelf een kinderdagverblijf te zoeken voor hun kinderen. Op die manier krijgen ze weer grip op het normale leven en is de stap als ze weer een eigen woning vinden minder groot.”

Als kindbegeleider zorgen voor structuur in de chaos

“We hebben geen vaste groep of structuur. Er kunnen ’s nachts kinderen met hun moeder binnenkomen die we de volgende dag bij ons hebben. Toch proberen we wel structuur in te bouwen. Dat geeft de kinderen rust en dat is hard nodig. Ze voelen de onzekerheid, missen vaak hun vader en spreken regelmatig de taal niet.

De rust op onze groep geeft dan houvast. Zo hebben we een kring-moment en nemen we de dag door. We gaan regelmatig naar buiten, maar dit kan soms onverwachts niet doorgaan als we een kind met ‘code rood’ hebben. Dat betekent dat het kind niet naar buiten mag wegens dreiging. In de ochtend doen we vaak een ontwikkelingsgericht activiteit. Denk daarbij aan knutselen, kleuren of woorden leren. Om de week is er een sportmiddag vanuit de gemeente Alkmaar. Verder doen we veel spelletjes, gaan we regelmatig naar Monkey Town, spelen we bingo en organiseren we een moeder-kind speelochtend.”

De kinderen worden steeds meer gezien

“Ik werk nu een aantal jaar bij Blijf Groep als kindbegeleider, maar het valt me op dat de problematiek en de ontwikkelingsachterstand gecompliceerder wordt. Toen ik begon met dit werk hadden twee van de tien gezinnen extra ondersteuning nodig. Nu is dat naar schatting bij zo’n acht tot tien gezinnen het geval. Ik vermoed dat dit komt door de vluchtelingenstroom. Kinderen hebben vaak een spraak- en taalachterstand. Aan de andere kant zijn we er als kindbegeleider ook nóg alerter op. We kijken ook meer naar trauma. De kinderen worden meer gezien.

Alle kinderen hebben een rugzak en dat maakt het werk soms ingewikkeld. Dat merk je bijvoorbeeld als kinderen niet goed op elkaar reageren. De één kan slecht tegen geluid en de ander is juist heel druk. Bij baby’s en kinderen letten we op of ze goed gehecht zijn. Dat kunnen we merken aan hoe ze reageren op geluid of hoe ze reageren als ze vallen. Het kan zo zijn dat wanneer een kind valt, het geen kik geeft. Er is dan een kans dat het geleerd heeft om zich te verstoppen. Het wil namelijk geen last veroorzaken. Bij baby’s kijken we naar andere facetten. Heeft het kind voldoende spierkracht voor zijn of haar leeftijd en laat het van zich horen?”

Therapeutische programma’s voor de kinderen

“We begeleiden de kinderen tot acht jaar via het therapeutisch spelprogramma ‘Tijd voor Toontje.’ Toontje is een handpop in de vorm van een schildpad. Daarmee gaan we het gesprek aan met kinderen. Een thema is ‘hoe kan ik veilig boos zijn?’. Voor oudere kinderen bieden we ‘Rots en water’ aan. Deze training zorgt ervoor dat kinderen weer zelfvertrouwen krijgen en leren om hun grenzen aan te geven. Binnen deze training werken kinderen veel samen en spelen ze spelletjes. Het is goed voor kinderen met faalangst.

Tussen het werk met de kinderen door verwerken wij als kindbegeleider onze observaties en nemen we deel aan vergaderingen. Soms krijgen we de vraag van een maatschappelijk werker of we extra kunnen observeren.”

Op een standaard kinderdagverblijf vind ik mijn uitdaging niet

“Zeven jaar geleden begon ik als MBO-stagiaire bij Blijf Groep. Ik vond lastige cases altijd al interessant. Mijn begeleider merkte al op dat ik bij een standaard kinderdagverblijf mijn uitdaging niet zou vinden. Op zijn advies reageerde ik op de stagiaire vacature bij Blijf Groep. Tijdens mijn scriptieperiode viel ik parttime in, maar ik ben uiteindelijk gebleven en werk nu in het Oranje Huis in Alkmaar.

Ons team bestaat uit 4vier medewerkers en is erg hecht. We krijgen veel positieve reacties van moeders. Dat doet ons heel goed. Het werk is soms heftig, maar het geeft voldoening om te zien dat een kind na het traject vaak een mooi leven tegemoet gaat. Ik vind het mooi en bijzonder om te zien dat een kind ondanks de negatieve ervaring, er altijd iets van weet te maken. De veerkracht van kinderen is groot.

Laatst kwam ik na twee jaar een cliënt met haar dochter tegen in de stad. Haar moeder zei dat haar kind enorm veel aan ons heeft gehad. Haar dochter was weer kind en daarnaast zichzelf. Zo’n ontmoeting geeft voldoening. Mijn missie is dan ook dat kinderen met een goed gevoel terugdenken aan de periode in de opvang. Dat ze ondanks de vreemde situatie voelden dat er mensen waren die voor hun klaarstonden.”

Wil je net als Pascale aan de slag bij Blijf Groep? Bekijk de vacaturepagina.