Quirina heeft als kind en in haar huwelijk seksueel misbruik en huiselijk geweld meegemaakt.
Pas in de opvang kon zij de knop omzetten. Na een lange weg vol therapieën is ze sterker dan ooit.
Nu volgt zij een post-hbo opleiding als ervaringsdeskundige en loopt stage bij Blijf Groep om vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt nog beter te helpen.
Zij vertelt over haar leven in een interview.
Wat is jouw verhaal? Wat heb je meegemaakt?
‘Mijn verhaal begint eigenlijk al vanaf mijn geboorte. Mijn vader was een hele gewelddadige en agressieve man. Hij schold mijn moeder zeer regelmatig uit en mishandelde haar. Ik heb gezien hoe hij haar verkrachtte en haar in elkaar sloeg. Ik ben heel vaak bang geweest dat mijn moeder het niet zou overleven. Het was een erg onveilige jeugd. Mijn vader heeft mij vanaf jongs af aan mishandeld en seksueel misbruikt. Ook kwam ik er later achter dat mijn zusjes dit ook hebben meegemaakt.’
‘Thuis was ik het oudste kind. Hierdoor nam ik de rol op mij om mijn moeder te beschermen. Ik deed alles wat mijn vader wilde om zo te proberen om het geweld te voorkomen.’
‘Na mijn atheneum ben ik de verpleegkundige opleiding gaan doen in het VU-ziekenhuis. Ik woonde in een studentenflat om eindelijk weg te zijn van huis maar ging alsnog elk weekend terug om de boel daar een soort van te redden.’
Wanneer heb je voor het eerst hulp gezocht?
‘Op mijn 18e heeft mijn vader mij opnieuw mishandeld. Toen voelde ik voor het eerst mijn kracht om weg te gaan. Ik ben weggevlucht van huis en heb hulp gezocht bij het Jongeren Advies Centrum. De maatschappelijk werker die mij daar hielp durfde toen te benoemen dat ik werd mishandeld en misbruikt. Ik ben toen doorgestuurd naar een GGZ instelling in Amsterdam. Dit was het begin van een hele lange weg vol therapieën.’
Hoe ben je terecht gekomen bij Blijf Groep?
Op mijn 20ste leerde ik mijn ex-man kennen. Hij was de eerste die tegen mij zei ‘ik hou van jou’. Ik had dat nog nooit gehoord en dacht eindelijk liefde te hebben gevonden dus klampte ik me aan hem vast. Wij zijn 22 jaar getrouwd geweest en hebben drie kinderen gekregen. Het was een hele slechte relatie. Ik ben emotioneel zwaar door hem mishandeld. Ik werd uitgescholden, doodgezwegen, ik moest overal toestemming voor vragen. Ik raakte steeds geïsoleerder en werd steeds kleiner en banger.’
‘Mijn ex-man is alcoholist. Hij had periodes dat hij heel veel dronk. Toen mijn zoon een week of zeven was, werd hij zo vreselijk dronken dat ik gevlucht ben naar de zolder. Ik heb toen het blijf-van-mijn-lijfhuis, wat nu Blijf Groep is, gebeld en kreeg te horen dat er plek was in Haarlem. Dezelfde avond vluchtte ik, met mijn kinderen en een vuilniszak met kleding, naar Haarlem.
Wat was de invloed van het misbruik als kind op je latere leven?
‘Ik heb complexe PTSS, dat is iets waar ik niet meer vanaf kom. Ik kon mijn emoties niet reguleren, ze dachten daarom ook eerst dat ik Borderline had. Het heeft zo’n groot effect op mijn leven dat ik als verpleegkundige afgekeurd ben. Ik heb een hoog cholesterolgehalte door de voortdurende stress. Ik heb fibromyalgie; ik heb altijd last van mijn lichaam omdat mijn spieren eigenlijk altijd gespannen zijn. Ik heb angst- en paniekaanvallen gehad dus ik slik altijd antidepressiva.’
‘Mijn verleden heeft ook invloed gehad op de opvoeding van mijn kinderen. Ik ben een overbezorgde moeder geworden, ik deed alles voor mijn kinderen. Het was vanuit goede bedoelingen omdat ik niet wilde dat zij aan dezelfde pijn zouden lijden als ik. En uiteindelijk zijn ze toch in een omgeving met geweld opgegroeid. Mijn ex-man schold mij namelijk uit in hun bijzijn.
Mijn hele leven is bepaald door mijn verleden.’
Wat doe je nu? Hoe ziet je leven er nu uit?
‘Het blijf-van-mijn-lijfhuis heeft echt verschil gemaakt. Daar heb ik mijn keerpunt gehad. Ik zat daar in het tuintje. Het zonnetje scheen, ik had mijn baby op schoot, mijn oudste zoon was ergens met andere kinderen aan het spelen en mijn dochter zat bij mij. Ineens bedacht ik me dat ik zelf kon bepalen wat ik die avond zou gaan eten. Van daaruit heb ik gedacht “ik moet zorgen voor mijn eigen leven, ik moet verbinding maken met mijzelf.” Ik heb traumatherapie en borderlinetrainingen gedaan om stabieler te worden en mezelf te ontdekken. Uiteindelijk had ik een enorm verlangen om iets met mijn verleden te doen.
‘Ik ben begonnen met het volgen van een coachingsopleiding. Daarna ben ik voorlichtingen en trainingen gaan geven over kindermishandeling. Ook ben ik bij een vrijwilligersorganisatie vrouwen gaan coachen die met name seksueel misbruikt zijn. Ik ben gezinsbuddy geworden bij alleenstaande moeders. Een tijdje daarna kwam de opleiding tot ervaringsdeskundige in zorg en welzijn op de Hogeschool van Amsterdam voorbij. Deze opleiding volg ik nu. Bij Blijf Groep loop ik stage. Dit voelt als een kroon op mijn ontwikkeling. Alles wat ik vanuit mijn intuïtie doe aan begeleiding en ondersteuning, krijgt nu een theoretische onderbouwing. Het wordt een echt beroep.’
‘Ik ben nu voor de tweede keer getrouwd. Met wel echt een hele andere man. Toen ik hem ontmoette was ik al een stuk stabieler. Dus als hij dingen deed die ik niet leuk vond, dan zei ik daar wat van. Ik durf een grens te trekken. Dat is een groot verschil met vroeger.
Ik zeg altijd: “ik ben de kapitein op mijn eigen schip”.’
Wat wil je mensen adviseren die te maken hebben met huiselijk geweld?
‘Zoek alsjeblieft hulp. Dat betekent niet dat je meteen je hele verhaal hoeft te vertellen maar ga eens bij je buurvrouw koffie drinken en vertel haar voorzichtig wat er speelt thuis. Bouw dan samen moed op om de volgende stap te zetten. Het geweld stopt namelijk nooit vanzelf en ondertussen verlies je jezelf alleen maar meer.
Ik denk dat iedereen na een verleden met geweld veel kan bereiken en een beter leven kan krijgen. Als je de verbinding met jezelf gaat leggen dan krijg je een soort drive. Ik denk dat iedereen dat kan, want iedereen die geweld heeft overleefd is gewoon retensterk.’